Pàgina:Un Casament en Picaña.pdf/14

De Viquitexts
Aquesta pàgina ha estat validada.
Tonet.  Estafaor!
Pascualo.  Asesino!
Tonet.  Yo soc novio de Toneta,

y et vach á rompre la cara
si no ten ixes.

Pascualo.  Pos hara

m'asente.

Tonet.  ¡Ohi, so trompeta!

¡cara de trenta barrugues!

Pascualo.  Chec!
Tonet.  ¡Chopetí sense forro!

Ara mos vorém!  (Toni agarra un bastó que yaurá
 en la esena, y el corre pegantli
 garrotaes.)

Pascualo.  ¡Socorro!
Tonet.  ¡Chás!
Pascuala.  ¡Ay!
Tonet.  ¡Chas! cóntau com pugues!


 Esena sétima.

 Tonet y enseguida Toneta.

Tonet.  Ya pareix que senta alivio!

Eu! casi la fot á estelles!
Li ha romput trenta costelles
lo meñs á eixe bruto infibio!
Ya ve Toneta! estic bobo
mirantla! No en té Picaña
un atra, ni en tota España,
ni en Fransia, ni en tot lo globo!

Toneta.  Tú per así, Tòni meu?
Tonet.  Yo así, Tona del meu còr!
Toneta.  ¡Ay, Tòni, tinc molta pòr!

hui quinten!

Tonet.  Confia en Deu!

Un atre es el meu temor!

Toneta.  Quin, digues?
Tonet.  Que tal vegá

tú m'aches olvidat yá;
que ya no'm tingues amor!

Toneta.  ¡Tòni, y qué es lo que ha pogut

el ferte pensar tan mal?