Aquesta pàgina ha estat validada.
gindes, serves y ponsils. Qui liu planta, qui liu cria, |
Toneta. | Vamos, perdonam, Tonet! |
Tonet. | Qu'et perdone? no fás conte! |
Toneta. | Anem, Tóni fem pau pronte! |
Tonet. | Si? pos donam un beset. |
Toneta. | Vesten, vesten, descarat! |
Tonet. | Com descarat? arrepara que tinc pam y mich de cara! |
Toneta. | Qu'et bese yo? |
Tonet. | Dos besets! yo te el donaré, y tu á mi. |
Toneta. | ¡Hóme! |
Tonet. | No huam fet així cuant erem moñicotets? |
Toneta. | Ya pasá aquell temps. |
Tonet. | Traidora! yo sempre ha volgut, tú no! |
Toneta. | Aquel tiempo ya pasó, |
Tonet. | Ya pasó! Si fuera ahora... |
Toneta. | M'en vach, no viuga ma tia. |
Tonet. | Anem, que en cá tardará; deixam que't bese la má!... |
Toneta. | (Es tan póc lo que demana!...) |
Tonet. | Anem pronte, repalleta! |
Toneta. | No, Tóni. (Agarranli la má) |
Tonet. | Ya la fet feta. (Li agarra la má y encomen- |
Toneta. | U no mes. sa á besos.) |
Tonet. | Una semana! |
Toneta. | Sòlta. |
Tonet. | No puc. |
Toneta. | Sólta yá. |