Pàgina:Lo llibre dels poetas (1868).djvu/52

al cor vendatz tot car:
le cors qu' a fach los enjans
suefra las penas e 'ls dans;
el cors n' aia pena que il cové
qu' el n' a trait vos e s' arma e se.

Ben sai, si ia 'm val mercés,
que mercés será ses par
sol aiçó 'm deu esglaiar
quan re plus fag non agés;
mas las semanas e 'ls mes
e 'ls ans qu' ai laissat passar
qu' ieu non fai Dieu remenbrans
sol aissó 'm deu ésser dans,
quar gizardon no fei hom de no re
e quier l' a tort qui non á fag de que.

Ben sai qu' a tart mi sui pres
vas Dieu de mercé clamar,
mas el nos mandet so 'm par
que qual c' ora qu' ieu vengués
no 'm soanería ges
e fora tems d' albergar,
pero ben volgra enans laissar
mos faillimens grans
quar en sa cort no pot intrar so cre
nulls homs tachat de nulla mala re.

Les segles fals e truans
vils e semhaires d' enjans
ab hú non a nullhs hom honor ni be
pus ama Dieu ni 'l blan, ni 'l tem, ni 'l cre.