Pàgina:Francesc Palanca - El Sol de Russafa.pdf/18

De Viquitexts
Aquesta pàgina ha estat validada.
  que le ha de entregá un ofisio.

¿Se enteró usté?

Cabo.   Me he, enterao.
Sarg.  Pues entonses, al avío.
(Se entra en el molino.)
  Señores, mucha pruensia

en lo que se jase, niños;
en donde esteis alojaos
no hagais ningun cstropisio,
pues sabeis que la ordenansa
no nos trata con cariño,
y si armais argun fregao
de los que piden castigo,
yo, sobre vuestras costiyas,
os estenderé er resibo.
Conque mucho ojo, y cudiao.
¿Lo entendeis? Lo dicho, dicho.
¿Qué ocurre , cabo Gimenes?

(A éste, que sale.)
  ¿Le encontró usté?
Cabo.   De seguío.
Sarg.  ¿Pero sale?
Cabo.   En el instante.
Sarg.  Corriente.
Cabo.   Con su permiso.
Esena VII.
Sargento, Cabo, Soldats; el Só Cheròni y Piulo.
Chero.  Despues aloixa eixa tropa

per ahon corresponga, Piulo.

Piulo.  Molt bé está.
Chero.   Y en cuant hu acabes

d'arreglar, tornes á diro.

(El Piulo y els soldats sen van per el foro dreta.)
  Deu me guarde del sarquento

por muchos años.