Pàgina:Obres de Ramón Llull (1886).djvu/470

De Viquitexts
Aquesta pàgina ha estat validada.

6Mes ama esser consolat per grat que per força.
7De ço que perts te consola en ço que t roman.
8Del peccat que fas te consola ab contriccio e ab satisfaccio.
9Qui no s sap consolar no sap amar.
10Qui per Deus es amat, de totes coses pot esser consolat.
11Consolacio que es ab oracio dona gran alegria.
12De ço qui te ve de necessitat sies consolat.
13No sies consolat de ton peccat, tro que te sies confessat.
14Qui pert Deu no ha de que sia consolat.
15Ab major be te consola de menor be.
16Ab menor mal te consola de major mal.
17Met prudencia vehina a ta pensa e seras consolat.
18Ab hom qui no am consolacio no sies priuat.