Aquesta pàgina ha estat validada.
19
acte primer
carles, á Blanca.
No li respongas.
said, sempre ab feréstega tristesa.
No li respongas. Blanca!... Per qué ho deyas?
No li respongas. (Al pit.)
(M'he sentit aquí un salt! La mare's deya
aquest nom.)
(Va á caure en fonda melancolía quan s'adona de que ve Malek.)
ESCENA IV
Dits, HASSEN, MALEK
said
(Qu'es vil!) (Ja es aquí!)
carles, á Blanca.
(Qu'es vil!) (Ja es Tots son uns monstres.
said, mirant á Malek.
(Qu'es vil!)
malek
(Qu'es vil!) Tu... m'has cridat?
said
(Qu'es vil!) Tu... m'has cri Sí: perque sápigas
qu'en tant s'obrin mos ulls, qu'en tant respiri
soch jo, jo, vostre arraix; só aquell que ordena
que visqueu ó moriu: tot com jo vulga.
Ets aquí'l meu segon, y á tu't pertoca
