Aquesta pàgina ha estat validada.
Volavam sobre'ls ferros de la febrosa via
Ardent igual qu'en héroe el jorn d'estiu moria
Entre'l fullatje inmovil que'l sol ponent daurava
El dolç país de França sortia y l'amagava
Cercant disperses per tants rostres d'altres
Aquelles gracies qu'en el seu son juntes
Bell al matí es el so de tes campanes
Bell à posta de sol ab melangia
L'alt camí ombrós qu'enronda tes muralles
A mitj dia que'l sol brilla
Tot alè s'en puja al cel
Jo no sé lo que teniu
Que us estimi tant, muntanyes.
