Jochs Florals de Barcelona en 1864/Gotx
SEGON ACCESSIT Á LA VIOLA D'OR Y D'ARGENT.
——————
GOTX.
Ben haja l' hora que la llum vatx veure,
Ben haja 'l tendre pit que m' alletá,
Ben haja aquell que 'n Deu m' ensenyá á creure
Y en sa misericordia 'm fé esperar.
Tot avuy que 'l sonris tench á la boca,
Darrera de ses hores futx lo jorn;
Mes cada hora que futx avuy m' aboca
A faldades les flors pel meu entorn.
Volant, volant, frenetich d' alegria
Lo pler joyós de cert que s' ha perdut,
Y no trobant cells qui trobar solia
A romandre 'n mon pit s' en es vengut.
Del plant desentelada tench la vista
Y tot lo que 'm rodetja vetx garrit....
¡Coratge, mesquinets de vida trista!
Mes prest ve 'l sol quant mes fa qu' es de nit.