Obras del poeta valenciá Ausias March/Si bé mostráu que mi no avorriu
XLIII.
Si bé mostráu que mi no avorriu
ans vos altáu de ma simple paraula
y mos escrits no crehéu esser faula
é 'us plau de mi si algun hom be 'n diu,
quant jo imagin que per vos jo amar
avorresch mi qui res no hi fall de entegre
en aquell punt tot mon voler es negre
puix que 'l vostr' alt no passa en ben amar.
Conort bastant en mi no puch pensar
é si per temps alguna part ne atench
será perçó comprat d' amor tal prench
que 'l sabrá mal si 'l he desemparar.
Hauré amor de mi desposseit
que per null temps tal servent cobrará
aquest pensar conort m' aportará
durará tant com seré enfellonit.
So que deman' mereix preu infinit
no 'l vull haver ab res no mereíxent
l' ánima 'us do que es á Déu bell present
ella no 'l plau haver lo cos jaquit;
no 'us prech d' amor mes que lam demostréu
del que es en vos hauré singular grat
si bon voler me teniu amagat,
tan am lo mal ab que 'l me amaguéu.
Jo som ben cert que vos me coneixéu
é los tres temps de mi no ignoràu
mos pensaments jo crech que sapiáu
no 'us prheu donchs si no 'm regoueixéu,
lo mèu voler al infinit s' acosta
será content de 'l vostre poch ó mòlt
donchs en vers mi no hi cal anar d' escolt
lo camí es pla sens barranchs ne gran costa.
Vostre voler tot quant puch dar me costa
no 'm resta pus que 'l viure dolorós
dos grans contrasts de voler veig en vos,
mon viure 'us pláu, de mort es la resposta;
los ulls tinch cluchs no conech nit ne jorn,
ne tinch hom prop qui del temps me avise,
no sent res ferm ab que lo temps divise
ab tot açó ma pensa no pren born.
Tornada.
Lir entre carts, dins mi port un calt for
cohent un pa d' una dolça sabor,
y aquell mateix sent de gran amargor,
tot acó 'm pren déu hores en lo jorn.