Pàgina:La Ballá de San Fransés (1868).djvu/20

De Viquitexts
Aquesta pàgina ha estat validada.
perquè la Sò Llengua Blaba

y el cabo de potros negres
pareix que l'an feta d'ala:
yo, aprofitant la ocasió,
li ha remogút atra vòlta
lo de vosté, y me pareix
que no ha posát mala cara.

Pedro. De veras!
Baoro.  Lo que li conte!
Pedro. Salvador, si la muchacha

quisiera unirse conmigo,
cuán de veras me alegrára!

Baoro. Per mí ya sap que no queda.
Pedro. Animo pues.
Baoro.  Qué, se marcha?
Pedro. Si, mi primo el Secretario

del Gobernador, acaba
de mandarme una esquelita
y voy á verle á su casa.

Baoro. Això es que hiá algun intríngulis.
Pedro. Usted sueña.
Baoro.  Habrá jarana!...
Pedro. Delirios.
Baoro.  Ya lo veremos.
Pedro. (No tendrás mala castaña.)

 ESENA IV.

El Só Baoro, y á poc Maria.
Baoro. Si les notisies son sèrtes,

trunfém esta nit encara;
m'en vach.

María.  Hola, Só Baoro!
Baoro. (Divinos sielos, la Blaba!)
María. M'alegre molt de trovarlo,

y fá pròu temps qu'el buscaba.

Baoro. (Esta vòl mòure fandango;

ya vorém asò en qué para.)
Digues, en qué puc servirte?

María. Saber ne mes en sustansia,