Dor.
|
¡Oué capitols! ¿Qué portas al matrimoni?
|
Car.
|
¿Jo? El méu amor per en Janet.
|
Jan.
|
Y jo la meva estimació á Caritat. ¿Vos sembla poch?
|
Ign.
|
¡Ditxós qui porta tant!
|
Dor.
|
Del amor no se 'n fan capitols, sinó de lo que un té.
|
Jan.
|
Jo tinch aquet vestit nou que m' ha regalat l' amo, lo vell, cuatre camisas, sis mocadors...
|
Ram.
|
No: ne tens una dotzena.
|
Ram.
|
Dotze, perque jo 't regalo l' altre mitja dotzena.
|
Jan.
|
Ni 'l rey tindrá tanta roba blanca com jo.
|
Mar.
|
Jo regalo á la nuvia un mocador de pita.
|
Dor.
|
Casi, casi podríaho ferne de capitols.
|
Ern.
|
¿Que no 'ls hi donéu las gracias?
|
Dor.
|
Anem á que l' amo os vegi y li dirém lo regalo que os fan aquets senyors.
|
Ram.
|
Nosaltres vos acompanyem.
|
(Se 'n van tots menos Ignés y Ernestina.)
ESCENA X
IGNÉS y ERNESTINA.
Ern.
|
Padrina, ¿no aneu á mudarvos? No tindréu temps, perque dins de poch vindrá 'l notari per la firma dels capitols.
|
Ign.
|
No 'm mudo perque no vull véurer la ceremonia.
|
Ign.
|
Perque á aquesta casa sols jo sé llegir en lo téu cor, y en ell hi veig escrit: tristesa.
|
Ign.
|
La teva alegria fa plorar. Tú 't casas ab un home á qui no estimas, perque 'l téu cor apertany á un altre.
|
Ern.
|
Es cert: més, ¿qué puch fer? Cuan se va pactar lo meu casament ab l' heréu Fornellá, no conexía á n' en Rafel. Sé que m' estima; pero no sols no m' ho ha dit may, sinó que ha desaparegut del poble.
|
Ern.
|
¿Ha tornat? ¿L' heu vist?
|
Ign.
|
Lo cor es un nin que no sab fingir y 's descubreix!
|