Pàgina:Lo secret de la neboda (1899).djvu/18

De Viquitexts
Aquesta pàgina ha estat validada.


ESCENA VIII
Las mateixas y TOFUL


TÓFUL (Surt corrents.) ¿La Sinyora 'm cridaba?
TUYAS Si, vina, Tóful maco, vina. (Tocantli la cara.)
TÓFUL Ah, ah, qu' es amable la sinyora!
TUYAS ¿Quinas noticias portas?
TÓFUL No entench.
TUYAS Si, home, si, ¿Qué fá 'l prés?
TÓFUL ¡Ah! Sembla qu s' estigui á cal sogre.
TUYAS Bé, pero no has notat rés de sospitós.
TÓFUL Oh prou que ho es de sospitós.
EMILIA ¿Qué?
TUYAS ¿Acaba, qu' ha fet?
TÓFUL Ha surtit á la finestra y ha fet un xiulet.
TUYAS ¡Santa María!
TÓFUL Ora pro nobis. Y com si surtís de sota terra li ha comparegut un criat.
TUYAS Y ¿d' ahont ha surtit?
TÓFUL Oh! jo no ho som pas vist.
TUYAS (A Emilia.) Ay, quina por! Jo tremolo... y tú?
EMILIA Jo no sé lo qué 'm passa.
TÓFUL ¡Caratsus! no m' espantin ara!...
TUYAS Pro ¿quina classe d' home es aquest criat?
TÓFUL Un noyet tot plé de botóns.
TUYAS Aixó 'm tranquilisa. Y ¿qué?
TÓFUL Li ha portat una maleta, y ¿'n vol de respalls y respatllets y ampollas y ampolletas y sabóns?... Ell se n' ha anat al lavabo y ¡réntat que't rentarás, y frega que fregarás!... Semblava un' oca.
TUYAS Prou: ja te 'n pots anar.
TÓFUL Pro, bé: ¿qu' haig de tenir por ó nó?
TUYAS Nó, home, no n' heu de tenir.
TÓFUL Bueno, donchs: passiobé, sinyora.